Back إمبراتور Arabic Імператар (Старажытны Рым) Byelorussian Imperator Catalan Imperátor Czech Imperator Danish Imperator German Imperator English Imperator Spanish Imperaator Estonian Imperaattori Finnish
La Latina vorto imperator derivas el la radiko de la verbo imperare, signifa ‘ordoni, estri’. Ĝi estis origine uzita kiel titolo iome ekvivalenta al komandanto dum la Roma Respubliko. Poste ĝi iĝis parto de la titolaro de la Romiaj imperiestroj kiel parto de ilia cognomen (tria nomo). La vorto imperiestro derivas el imperium (imperio) kaj imperator tra malnovfranca vorto Empereür. La Romiaj imperiestroj mem ĝenerale bazigis sian aŭtoritaton sur multaj titoloj kaj postenoj, pli ol preferi ajnan solan titolon. Tamen, imperator estis uzita relative konstante kiel elemento de titolo de Romia reganto tra la tuta princlando (derivita el princeps, el kiu derivas la vorto princo) kaj la regotempo. En Latino, la femenina formo de imperator estas imperatrix, uzatas por reganta virino.
Post la epoko de la Romia Imperio, ankaŭ en aliaj imperiaj epokoj oni uzis la vorton ĉur laŭ la origina latina maniero ĉu tradukita aŭ adaptita al aliaj modernaj lingvoj.